Etap działalności przedsiębiorstwa, który w połączeniu z wyżej opisanymi, także nie pozostaje bez znaczenia. Przykładowo, działalność biznesowa w fazie początkowej, nawet mimo ujemnych wyników finansowych często nie daje podstaw do odrzucenia metody dochodowej w połączeniu z założeniem spodziewanych dodatnich wyników w określonym czasie (oczywiście przy właściwie zwymiarowanym ryzyku). Adekwatna w takiej sytuacji jest również metoda odtworzeniowa, której ideą jest symulacja stworzenia od podstaw porównywalnego przedsiębiorstwa, o ile inne czynniki nie wykluczają możliwości jej zastosowania (w praktyce może istnieć bowiem szereg ograniczeń prawnych lub technologicznych).
Dostępność danych. Trudno sobie wyobrazić realizacje wyceny wartości przedsiębiorstwa metodą majątkową lub DCF (o ile nie jest to uproszczony szacunek) w sytuacji, której kierownictwo wycenianego przedsiębiorstwa odmawia przekazania danych i informacji do tego niezbędnych. W takiej sytuacji wyceniającemu pozostaje zastosowanie metody porównawczej (o ile znane są mu chociaż podstawowe dane finansowe i charakterystyka podmiotu). Z kolei, brak informacji na temat transakcji z udziałem podmiotów porównywalnych, w tym brak spółek podobnych, notowanych na rynkach giełdowych, nie dają możliwości uzyskania wiarygodnych wyników metodą mnożników rynkowych, wówczas pozostają do wyboru inne metody wyceny.
Historyczne transakcje na akcjach lub udziałach wycenianej spółki, o ile występowały, dają możliwość określenia wartości podmiotu w oparciu o stosowane ceny transakcyjne lub kursy notowań giełdowych – zastosowanie metody statystycznej. Poziom jakości uzyskanych wyników w takich sytuacjach zależy od tego, na ile zawarte transakcje miały charakter rynkowy i jaka jest efektywność tego rynku. W przypadku spółek giełdowych, można to określić na podstawie płynności notowań Spółki. Przyczyni się to do decyzji, czy potrzebna w takiej sytuacji jest dodatkowa wycena inną metodą.
Udział wycenianego pakietu w strukturze kapitału spółki. Wycena pakietu większościowego (lub odpowiednio uprzywilejowanego) zawsze daje większe podstawy do sporządzenia wyceny metodą majątkową. Właściciele takiego pakietu mają bowiem nie tylko prawo do udziału w zyskach przedsiębiorstwa, ale również mogą dyskontować jego majątkiem. Przeciwieństwem jest wycena pakietu mniejszościowego, gdzie inwestorzy mogą głownie (ale nie wyłącznie) liczyć na udziały w zysku, co daje większe uzasadnienie zastosowania metody giełdowych mnożników rynkowych (gdzie transakcje spółek porównywalnych odbywają się na akcjach przypadających akcjonariuszom mniejszościowym) lub uproszczonej metody dochodowej (jak metoda zdyskontowanych dywidend).
Podsumowując, wycena przedsiębiorstwa to skomplikowany proces, który w swojej istocie wymaga wielu założeń i decyzji. Powyższe przykłady pokazują, że już wybór samej metody wyceny wymaga uwzględnienia wielu aspektów, niezbędnych do ostatecznego określenia wartości przedsiębiorstwa. Niewłaściwy wybór metody wyceny przedsiębiorstwa może nie tylko spowodować dużo niepotrzebnej i kosztownej pracy, ale przede wszystkim niewłaściwą konkluzję odnośnie rzeczywistej jego wartości, narażając osoby zainteresowane na niepotrzebne straty.
Pingback: Metody wyceny przedsiębiorstwa | Wycena przedsiębiorstw