Stopa dyskontowa w wycenie DCF

przez | 31 października 2016

Stopa dyskontowa, średni ważony koszt kapitału, koszt kapitału własnego, premia za ryzyko, Wycena przedsiębiorstwa metodą dochodową wymaga określenia stopy dyskontowej, za pomocą której należy doprowadzić wartość przyszłych przepływów pieniężnych do wartości obecnej.  Wynika to z teorii wartości pieniądza w czasie.

Zgodnie z teorią wartości pieniądza w czasie –  w dużym uproszczeniu: rekompensatą za okres przesunięcia płatności w przyszłość jest stopa procentowa (odsetki) od określonej kwoty pieniężnej. Inaczej mówiąc, jest to stopa dochodu z zainwestowanego kapitału jaką mógł by osiągnąć inwestor w odroczonym terminie z reinwestycji dochodu np. na rynku kapitałowym.

Najbardziej popularne metody szacowania stopy dyskontowej to:

Koszt kapitału własnego wg modelu (CAPM)

Koszt kapitału własnego (RE) – stosowany przy dyskontowaniu przepływów pieniężnych dla właścicieli wycenianego przedsiębiorstwa.  Koszt kapitału własnego może być lewarowany – gdy jest dodatkowo obarczony ryzykiem zadłużenia, lub nie lewarowany – gdy ryzyko zadłużenia nie występuje.

Koszt kapitału własnego można oszacować wg modelu CAPM (Capital Asset Pricing Model), którego postać jest następująca:

RE = RF + β x (RM – RF)

Gdzie:

RF – stopa wolna od ryzyka, czyli stopa zwrotu z inwestycji w aktywa pozbawione ryzyka. Do takich aktywów mogą należeć obligacje rządowe. Najczęściej przyjmuje się właśnie rentowność długoterminowych obligacji Skarbu Państwa jako stopę wolną od ryzyka.

Aktualny poziom rentowności obligacji skarbowych można znaleźć tutaj.

RM – stopa zwrotu z portfela rynkowego, czyli ogólna, średnia stopa zwrotu z inwestycji na rynku kapitałowym. Przyjmuje się że stopa zwrotu z portfela rynkowego powinna być ustalana w oparciu o długoterminową średnią stopę zwrotu z portfela aktywów notowanych na rynku rozwiniętym i płynnym.

Stopa zwrotu z portfela rynkowego pomniejszona o stopę wolną od ryzyka (RM – RF) stanowi ogólną premię za ryzyko z tytułu inwestycji na rynku kapitałowym. Rozszerzenie tego wzoru o dodatkowy wskaźnik beta (β), do postaci: β x (RM – RF) stanowi premię za ryzyko branży.

Aktualny poziom premii za ogólne ryzyko rynku można znaleźć tutaj.

Wskaźnik beta (β) jest miarą ryzyka systematycznego, określającą wrażliwość zmiany stopy zwrotu w danej branży do ogólnej stopy zwrotu z rynku. Wskaźnik beta równy 1 oznacza że stopa zwrotu z branży zmienia się tak samo jak przeciętnie na rynku. Beta 1,2 oznacza że zmienność dochodowości w aktywa danej branży jest większa (większe jest ryzyko) od ogólnego ryzyka rynku, zaś wskaźnik beta poniżej jedności, odpowiada bardziej niż przeciętnie bezpiecznej inwestycji w analizowanej branży.

Wskaźnik beta można liczyć samodzielnie lub skorzystać z dostępnych źródeł. Jednym z nich jest następująca publikacja: Wskaźniki beta wg branży

Czytaj dalej na następnej stronie…

3 myśli nt. „Stopa dyskontowa w wycenie DCF

  1. Pingback: Wycena spółki metodą dochodową DCF | Wycena przedsiębiorstw

  2. Pingback: Wskaźnik beta w wycenie dochodowej | Wycena przedsiębiorstw

  3. Pingback: Metody wyceny przedsiębiorstwa | Wycena przedsiębiorstw

Dodaj komentarz