Wycena spółki metodą dochodową (DCF)

przez | 14 października 2016

Dług odsetkowy netto

Wartość obecną przyszłych (zdyskontowanych) przepływów pieniężnych należy pomniejszyć o zobowiązania odsetkowe netto (ZON). Nalezą do nich kredyty i pożyczki oraz inne zobowiązania oprocentowane (o charakterze kapitału dłużnego) pomniejszone o środki pieniężne i inne płynne aktywa finansowe posiadane przez wyceniane przedsiębiorstwo:

ZON = zobowiązania odsetkowe – środki pieniężne i inne płynne aktywa finansowe.

Zakładając że składniki zobowiązań odsetkowych netto nie zostały uprzednio uwzględnione w kalkulacji przepływów pieniężnych dla poszczególnych okresów prognozy, a działalność przedsiębiorstwa będzie kontynuowana do nieskończoności (tzn. nie planuje się jego likwidacji w możliwym do przewidzenia terminie) model wyceny dochodowej będzie miał następującą postać:

Model dcf z wartością rezydualnąDodatkowe korekty

Opisane wyżej teoretyczne modele stosowane w rzeczywistości wymagają bardzo wielu korekt. Do tych, których implementacja jest wymagana zawsze albo prawie zawsze należą:

  • Korekta prognozowanych przepływów o pozycje bezgotówkowe. Otóż w praktyce księgowej np. zysk operacyjny powiększony o amortyzację nie zawsze prezentuje czysty gotówkowy dochód z działalności operacyjnej. Sprawozdawczość rachunkowa uwzględnia również pozycje niegotówkowe jak np. wszelkiego rodzaju przeszacowania lub odpisy wartości posiadanych aktywów (niezwiązane z ich zbyciem), które nie generują wpływu lub wypływu środków pieniężnych, tzn. maja charakter niegotówkowy (przychody lub koszty niebędące odpowiednio wpływem lub wydatkiem). Wszelkie tego rodzaju zdarzenia należy eliminować z kalkulacji przepływów pieniężnych opartej na wynikach sprawozdawczości finansowej.
  • Korekta łącznej wartości o prognozowane przepływy pieniężne ze sprzedaży aktywów pozaoperacyjnych i zobowiązania nadwyżkowe, jeżeli nie znajdują one odzwierciedlenia w kalkulacji prognozowanych przepływów pieniężnych.
  • Dodatkowe premie i dyskonta za ryzyko lub przewagi uwzględniane zazwyczaj w stopie dyskontowej. Do najpopularniejszych należą: (1) Premia za wielkość, stosowana gdy stopa zwrotu z portfela rynkowego (RM) i wskaźnik beta (β) zostały wyznaczone w oparciu o notowania znacznie większych spółek od aktualnie wycenianej; (2) premia za ryzyko specyficzne jak np. mała dywersyfikacja sprzedaży. Powyższe zwiększają stopę dyskontową, zmniejszając tym samym wynik wyceny. Ale mogą też występować pozycje zmniejszające stopę dyskontową np. z tytułu posiadanej przez wyceniany podmiot specyficznej przewagi konkurencyjnej lub rynkowej.
  • Dodatkowe premie i dyskonta wyniku wyceny, do których należy m.in.: dyskonto za brak kontroli stosowane przy wycenie pakietu mniejszościowego akcji lub udziałów, dyskonto za brak płynności lub premia za płynność stosowane dla spółek odpowiednio nienotowanych lub notowanych na runku giełdowym (abstrahując od kwestii uzasadnienia ich stosowania w określonych przypadkach).

 

Fot: g0d4ather/Shutterstock.com