Wycena spółki metodą dochodową opiera się na przekonaniu że wartość podmiotu stanowi suma wartości obecnej przyszłych strumieni pieniężnych, generowanych przez wyceniane przedsiębiorstwo. Doprowadzenie przyszłych przepływów pieniężnych do wartości obecnej odbywa się w procesie ich dyskontowania za pomocą określonej stopy dyskontowej.

Podstawowe modele wyceny dochodowej różnią się sposobem określenia prognozowanych przepływów i właściwej stopy dyskontowej. Najczęściej spotykane trzy metody wyceny przedsiębiorstw w podejściu dochodowym, to:

Wycena dochodowa metodą FCFF

Model przepływów pieniężnych dla właścicieli i wierzycieli (FCFF – Free Cash Flow to the Firm) dyskontowanych średnim ważonym kosztem kapitału (WACC – Weighted Average Cost of Capital).

Wycena spółki metodą dochodową w modelu FCFF polega na oszacowaniu przyszłych przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej. Na te przepływy w pojedynczym okresie składają się:

• (+) Zysk z działalności operacyjnej (EBIT),
• (-) Podatek dochodowy od EBIT,
• (+) Amortyzacja,
• (-) Zmiana zapotrzebowania na kapitał obrotowy,
• (-) Wydatki inwestycyjne, majątkowe,
• (=) Wolne przepływy pieniężne z działalności operacyjnej (CF)

Stopa dyskontowa wyznaczana jako średni ważony koszt kapitału w tej metodzie uwzględnia dwa składniki ważone udziałem: koszt kapitału własnego i koszt kapitału obcego (długu) w strukturze finansowania wycenianej spółki.

Gdzie: R – stopa dyskontowa | WACC – średni ważony koszt kapitału | W_K – udział kapitału własnego | W_D – udział kapitału dłużnego | R_E – koszt kapitału własnego (lewarowany) | R_D – koszt kapitału dłużnego | T – stopa podatku dochodowego |

Wycena dochodowa metodą FCFE

Model przepływów pieniężnych dla właścicieli (FCFE – Free Cash Flow to Equity) dyskontowanych nielewarowanym kosztem kapitału własnego.

Wycena spółki metodą dochodową w modelu FCFE wymaga ustalenia łącznych prognozowanych przepływów pieniężnych z działalności wycenianej spółki wg następującego schematu (dla pojedynczego okresu):

• (+) Wynik netto
• (+) Amortyzacja,
• (-) Inwestycje majątkowe,
• (-) Zmiana zapotrzebowania na kapitał obrotowy,
• (+/-) Zmiana stanu zobowiązań odsetkowych,
• (=) Wolne przepływy pieniężne z działalności wycenianej spółki (CF)

Właściwa stopa dyskontowa dla tej metody to koszt kapitału własnego (R_E) reprezentujący oczekiwaną stopę zwrotu z kapitału prywatnego. Istnieje wiele metod wyznaczania R_E. Najpopularniejszą jest model CAPM (Capital Asset Pricing Model), wyznaczany wg następującej formuły:

Gdzie: R – stop dyskontowa | R_E – koszt kapitału własnego | R_F – stopa wolna od ryzyka | β_U – wskaźnik beta nielewarowany | R_M – stopa zwrotu z portfela rynkowego | (R_M – R_F) oznacza premię za ryzyko rynku kapitałowego | β_U x (R_M – R_F) oznacza premię za ryzyko branży |

Czytaj dalej na następnej stronie…